CEVI Euskadi bizi-gertaeren zeregina memoria autobiografikoan eta kolektiboan, eta ongizatearekin duten lotura

Resumen

Tesi honek gizabanakoa bere testuingururik zabalenean aztertzen du, eta berreraikitze biografikoa bera aztertzen du, bere bizitzako esperientzietatik gordetzen dituen oroitzapen esanguratsuenetan oinarrituta. Esperientzia subjektiboaren bidez, gertakari pertsonalen eta kolektiboen oroitzapen autobiografikoaren edukia aztertzen du, eta iraganeko bizi-gertaeren eta gertaera sozio-historikoen oroitzapena orainaldiaren ongizatearekin nola lotzen den aztertzen du. CEVI proiektua deskribatzen da (1. azterlana). Proiektu horrek oinarrizko esparru kontzeptuala eta eskuizkribuaren azterketa enpirikoetan aplikatutako protokoloa ezartzen ditu. Bizi-gertakarien eta horiek ongizatearekin duten harremanaren memoria autobiografikoan ikertzen da (2. azterlana), bizitzan zehar izan duten bilakaera aztertuz, konparazio transkultural batean [EAE (N = 267) eta Gazako Zerrenda (N = 676). Era berean, (3. azterlana) memoria kolektiboaren edukia eta horrek EAEko (N = 434) eta Gazako Zerrendako (N = 605) ongizatearekin duen lotura aztertzen da (4b azterlana). Azkenik (4a azterlana), munduko gertaera sozio-historikoen (Europa, Latinoamerika eta Ekialde Hurbila) belaunaldi-memoriaren azterketa gehitu da (N = 7.626). Emaitzek aditzera ematen dutenez, bizi-aldaketa positiboko gertaera gehiago izaten dira negatiboak baino, eta irabazien beherakada mailakatua eta bizitzan zehar izandako galera-gertaeren gorakada erakusten dute. Gertaera pertsonalen eta kolektiboen balorazioak ongizatearekin lotzeari dagokionez, laburbilduz, lotura kongruentea gertatzen da, eta positiboa ongizaterako negatiboa baino indartsuagoa dela ikusten da. Memoria kolektiboaren edukiari dagokionez, oro har, sozio-zentrismorako joera ikusten da, iragan politikoarekin lotuta (EAE eta Gaza). Azkenik, agerian geratzen da zenbait gertaera sozio-historikoren garrantzi sozialak eragina duela belaunaldi desberdinen oroitzapenean, eta, aldi berean, identitatearen prestakuntza-aldian gertatutako zenbait gertaera sozio-historikoren gain-oroitzapena ikusten da, eta oroitzapenaren aldi-kritiko horren garrantzia egiaztatzen da gertaera sozio-historiko jakin batzuk belaunaldi espezifikoen kohorteekin (kohorte-efektua) elkartzean; azken batean, belaunaldi-memoriaren eraketan. Gertaera sozio-historiko batzuk belaunaldi jakin batzuekin lotzen dira, eta agerian uzten dute identitatearen prestakuntza-aldiak (10-30 urte) oroitzapenaren aldi kritiko gisa duen garrantzia; aldiz, gizartean eragin handia duten beste batzuk gizarte baten kohorte desberdinek gogoratzen dituzte (aldi-efektua).